Home
Profesor Zbigniew Kączkowski (1921-2018) - wspomnienie PDF Drukuj Email
Profesor Zbigniew Szczepan Kączkowski
(10 IV 1921-27 XI 2018)
Zbigniew Kączkowski urodził się w Krakowie 10 kwietnia 1921r. W roku 1939 zdał egzamin maturalny w liceum matematyczno-fizycznym w Gdyni. Dalsze studia przerwał wybuch II Wojny Światowej. Zbigniew Kączkowski był zaangażowany w walkę z okupantem niemieckim jako drużynowy Szarych Szeregów w Warszawie (1940/1941); jako członek oddziału ZWZ w kwietniu 1943 r. został aresztowany przez Gestapo i w czerwcu 1943 r. wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr 125727). W latach 1944/1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i Dorze a od kwietnia do maja 1945- Ravensbrück. Po zakończeniu wojny wrócił do kraju; rozpoczął prace w Biurze Odbudowy Portów w Gdyni. Jednocześnie studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Gdańskiej. Od lutego 1947 r. pełnił rolę asystenta w katedrze Geometrii Wykreślnej pod kierunkiem prof. Franciszka Otto a następnie – asystenta w katedrze Mechaniki Budowli pod kierunkiem prof. Witolda Nowackiego. W roku 1950 powierzono Mu kierownictwo zespołowej katedry Wytrzymałości Materiałów i Mechaniki Budowli w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie oraz obowiązki kierownika działu budowlanego w Biurze Projektów Przemysłu Włókien Sztucznych w Szczecinie. Od roku 1954 pracuje w Warszawie w Katedrze Mechaniki Budowli Wydziału Budownictwa Przemysłowego Politechniki Warszawskiej. W roku 1955 zostaje kierownikiem tej Katedry. Od roku 1962 Katedra ta weszła w skład Wydziału Inżynierii Lądowej PW. Ponadto, w latach 1952-1962 Profesor był samodzielnym pracownikiem naukowym Zakładu Mechaniki Ośrodków Ciągłych Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN.
W latach 1964-1969 Profesor pełnił funkcję prodziekana Wydziału Inżynierii Lądowej PW. W roku 1970 katedry na wydziałach PW zostały rozwiązane; powołano zespoły dydaktyczne. Katedra Mechaniki Budowli została przekształcona w Zespół Mechaniki Budowli w Instytucie Mechaniki Konstrukcji Inżynierskich (IMKI) na Wydziale IL PW. Profesor pełnił funkcję kierownika tego Zespołu do dnia swojej rezygnacji w kwietniu 1979 r. Funkcję tę wówczas przejął ówczesny dyrektor IMKI prof. Gustaw Rakowski. W roku 1983 prof. Marek Kwieciński, ówczesny dyrektor IMKI, zawiesił Profesora w czynnościach służbowych. Profesor wystąpił z wnioskiem o zwolnienie z pracy na PW, które zaakceptował ówczesny Dziekan WIL PW prof. Wiesław Stachurski a następnie na to zwolnienie zgodził się ówczesny Rektor PW prof. Władysław Findeisen. W latach 1984-1991 Profesor pracował w IPPT PAN.
Profesor Zbigniew Kączkowski był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (PTMTS) od 1958 r.; w latach 1971-1976 był przewodniczącym Zarządu Głównego PTMTS, od 1978 r. – członkiem honorowym PTMTS. Aż do ostatnich dni wspierał swym doświadczeniem Redakcję periodyku Mechanika Teoretyczna i Stosowana (obecnie: Journal of Applied and Theoretical Mechanics).
Profesor był jednym z redaktorów periodyku Archiwum Inżynierii Lądowej; w latach 1973-1978 był redaktorem naczelnym tego pisma, później- członkiem rady redakcyjnej. Pismo to jest związane merytorycznie z działalnością Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, którego Profesor był członkiem w latach 1966-1981.
Profesor był jednym z najważniejszych recenzentów periodyku Polska Bibliografia Analityczna Mechaniki aż do jego kasacji w 1990 r.; pismo to publikowało jawne recenzje i opinie prac polskich. Jego ostatnim redaktorem naczelnym był prof. Józef Joachim Telega, który współpracę z Profesorem Kączkowskim wyjątkowo wysoko cenił.
W latach 1969-1984 Profesor był członkiem Komitetu Mechaniki PAN. Od 1997 r. był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Metod Komputerowych Mechaniki (PTMKM) a także laureatem Medalu PTMKM im. prof. O.C. Zienkiewicza w roku 2007.
Profesor był niezrównanym wykładowcą. W czasie wykładów tworzył rozwiązania trudnych obliczeniowo zadań mechaniki budowli, często bardzo złożone, co wymagało ogromnego skupienia. Takie wykłady może prowadzić tylko osoba obdarzona wybitnym, niespotykanym umysłem.
Profesor wypromował 24 doktorów nauk technicznych.pdf
Najważniejsze dzieła naukowe Profesora:
Z.Kączkowski, Płyty. Obliczenia statyczne. Arkady, Warszawa 1968, wyd.1 i dwa dalsze wydania a także wydanie rosyjskie z 1984 r.
S.Błaszkowiak, Z.Kączkowski, Iterative methods in structural analysis, PWN-Pergamon Press 1966.
Z.Kączkowski, Statyka prętów i ustrojów prętowych. Dynamika prętów i ustrojów prętowych, str 19-240, w: M.Życzkowski, Red. Wytrzymałość elementów konstrukcyjnych, PWN Warszawa 1988.
Z.Kączkowski, Metoda elementów czasoprzestrzennych, str 154-206, w: Komputerowe metody mechaniki ciał stałych, Red. M.Kleiber, PWN, Warszawa 1995.
Profesor miał ogromny wpływ na rozwój mechaniki budowli oraz metod komputerowych mechaniki konstrukcji w naszym kraju. Cechą Jego dzieł są pomysłowość, precyzja i poprawność. Szczególnie godne uwagi są Jego pomysły dotyczące numerycznego opisu drgań i rozprzestrzeniania się fal; opracowane przez Niego metody zmieniły sposób tworzenia równań metody elementów skończonych, mocno wiążąc ją z fizyką tych zjawisk.

Spotkanie z doktorantami z okazji 95 urodzin Profesora>>